Freudowska interpretacja snów

Zygmunt Freud napisał „Interpretację snów” w 1900 roku, aby pokazać, że sny nie są przypadkowymi bzdurami, ale zawierają znaczące treści pochodzące z nieświadomości. Treści te krążą wokół naszych najbardziej podstawowych instynktów – instynktów agresji, seksualności i miłości własnej. Freud powiedział, że ignorujemy nasze sny, ponieważ czujemy się zarówno zawstydzeni, jak i przestraszeni tymi silnymi, nieświadomymi instynktami. Z tego powodu interpretacja freudowska musi pokonać opór jednostki, aby ujawnić prawdę leżącą u podstaw snu. Największą tragedią ludzkiego życia, zdaniem Freuda, jest to, że nasze instynktowne pragnienia są nieuchronnie udaremniane przez moralne autorytety społeczeństwa. Nasze szczęście w życiu zależy od tego, jak dobrze poradzimy sobie z napięciem między naszymi wewnętrznymi pragnieniami a władzami zewnętrznymi, a interpretacja snów może pomóc nam znaleźć zdrową równowagę. Jak słynnie powiedział Freud, sny są „królewską drogą” do większej wiedzy o nieświadomości. Im więcej wiemy o naszych instynktach, tym lepiej możemy znaleźć dojrzałe sposoby ich zaspokojenia, aby promowały, a nie blokowały nasz rozwój w kierunku zdrowia psychicznego. Właśnie dlatego interpretacja snów jest tak cenna: zapewnia uczciwy obraz tego, kim naprawdę jesteśmy, czego naprawdę chcemy, gdzie mamy największe konflikty i jak możemy je pokonać.

Powszechnym błędnym przekonaniem na temat Freuda jest to, że wierzył, że wszystkie sny dotyczą seksu. W rzeczywistości Freud wierzył, że sny ujawniają także instynkty nieseksualne, takie jak agresja i narcyzm (miłość własna). Innym powszechnym błędnym przekonaniem jest to, że współczesna nauka obaliła teorię Freuda na temat snów. W rzeczywistości najnowsze wyniki badań nad snami potwierdzają twierdzenie Freuda, że ​​sny ujawniają ważne prawdy o nieświadomym umyśle. Freud nie we wszystkim miał rację, ale jego idee psychoanalityczne mogą nadal stanowić cenne wskazówki w procesie interpretacji snu.